Pazar, Ocak 18

Özlemişim...

Uyunan 15 dakikalık uykunun hazine değerine sahip olduğu bir süreci geçirdim.Özledim ötekime seslenmeyi...Sene başından beri yarı çırpınmış olmanın verdigi rehavet bir anda yok oldu gibi. Son 2 haftadır neden zamanında proje çizimlerini düzeltmedim diye 10'ar dakika periyodik olarak küfürler ettim:)kahve içe içe midem delinirken, dün 3 proje dersimin projelerinin verip mülakatına attım üstümden..Sonra 14 saat soluksuz uyku,derinlemesine sessizlik,huzur.Üçüncü göz,ruh ve içinde olduğum karmaşıklık.Sorular,sorgular,muallaktalık ara...


Uyandığım da bir yerinde tutmalıyım;

"üçüncü göz şu soruyu aklıma getirir hep"yaptıklarımdan dolayı mı yoksa yapmadıklarımdan dolayı mı pişmanlık duyarım?"

eskiden bana fazlasıyla ütopik gelen hayalim gerçeğe dönüşmek üzereyken ve bir yanda da hayatıma anlam ve güzellik katan yegane amaç dururken,gözlerden birisini seçmek zorunda kalsaydım... her seçim bir diğerini feda etmek demek midir diye düşündürür,"her secis bir vazgecistir"alıntısını ekleyip susarım.

Bu susuş toplumun çoğunluğu tarafından benimsenmiş düşüncelerin, davranış biçimlerinin, toplumun tüm bireylerine benimsetilmeye çalışılmasıyla hissedilen baskıdan değil;toplumun genel anlayışıyla çeliştiği anda omuzlarımıza bindirdiği yükse hiç değil. Doğduğumuz andan ölümümüze kadar etkileşim içinde bulunduğumuz "toplum"un, toplum bireylerinin bizi şekillendirir şekilendirmesine de,ama inanışın ruhumn en az feyyiz alan yanım olduğu..."

Velhasıl selam ola ötekime...

1 yorum:

Gökçe dedi ki...

pişştt kabul edersen mimlendin ;)