Pazar, Haziran 1

Yasaktı,yasak!!!

Kimseler bilemez,kimseler duymaz,kimseler anlamazdı,anlamamalıydı...Sadece dalgınlığımda,darmadağan olduğumda farkına varılabilme anlarını yaşadığımda gerçekliğimdi...Aynanın karşısında itiraf bile edemiyorken, hak vermiyor da değildim anlaşılmamama...

Denedim,yırtmak istedim,ezip geçmek...Birçok savaşa girdim,yılmayacakcasına.Bir çok cephe açtım kendime, tek olanın değerini bilmeden.Yasaktı ...

İttifaklar kurdum,itilafları getiren.Yasaktı...

Bütün mantığımı,matemematiksel yaşaman tarzımla fiziksel kuramları redederek var olmak istedim.Yasaktı

Yıkılmamak adına devam ettim; ta ki askerlerimin dağıldığını göremeyip,kendimi kaybettiğimin farkına varamayana kadar...

Şimdi topladım gaziler,şehitlerimi ve paramparça olan beden mi.Topladım cephanemi,üniformamı. Önce kalan beni rehabilite,şehitlerimide defnedeceğim.Ağlamak,sızlanmak yok artık.Yasaktı...

Evindeyim,tanıyorum burayı,bu kokuyu,bu renkleri.Tanıyorum ruhumdaki dinginliği...

Bir daha ne olduğunu anlamadığım savaş mı!!!Amaçları,mantığı,neyi riske aldığımı ve kim olduğumu düşündüğümde yasak bana.Bu kez yasaklayan sadece çevrem ve tabularım değil,bu kez benimle varım...!!!

Evimi özlemişim,özlemimi hatırlatan yasağımada ...

1 yorum:

Kısa Bir Cümle dedi ki...

insan bazen de sesini özler evinde. her içki masasından sonra şehitlerimiz balkonda. kokutmasınlar diye özlemlerimizi.. içini boşalttığımız anıları da köşe başına satarız üç kuruşa..evsel atıklarımıza saygılarımla..

düşünsel atıkların çok olsun ki öteki sen dolsun. ve tüm bunlar hayırlara vesile olsun :)