İstiyorum ki!

İstiyorumki simitçi geceden kalma gözlerimi karşılamasın,istiyorumki ufukta dağıtmaya hazır bir gemi görünsün,yine böyle sabah..iskelede bir med-cezir hali başlamadan..beni sarsmadan kendime getirsin..ama olmuyor,istemekten öteye gitmiyor yine..çünkü bir kere demişsindir;kimsenin kahramanım olmaya gücü yetmez diye..hayatıma varoluşu yanında kimse yokken katmışımdır ta bugüne kadar ellerimle büyütüp getirmiştim..kimselere vermek istemezsin onu..
paylaşmaksa..kendimi sarpa sarmışlığımla meşgulken varoluşumu paylaşıma değer görmem söz konusu bile olamıyor işte.o bir kenarda duruyor ben karamsarlıklar hevesinde, gününü gün edene kadar bekliyor..