Çelişkilerim, kalmakla gitmek arasında sıkışmıştı önceleri; sonra dönmekle dönmemek arasına sıyırdı kendini...Dönsem ölürüm; ölsem dönmem kararımdan demeler başlar içitten içe. Sonra otururum bir ince çizginin üstünde artı-eksilerimle saçmalarım içimden.Artılar fazla olursa hangisini çıkarsam derim, eksiler fazla çıksa neyi unuttum diye başa dönerim.Sanki içimde bir iblis, almış beni gitmiş, bir kutuya hapsetmiş, "hadi bakalım" demiş, bir karanlık bir de mum vermiş... Aydınlıkta mıyım karanlıkta mı bilmiyorum.İyi misin diye sorarlarsa "eh işte" derim.Neyin var derlerse "bilmem" derim. Ben bir ölüyümdür, ölüm güçsüzlüktür ama güçlüyüm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder