Cumartesi, Ağustos 16
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Sabah uyandığımda dizlerimi karnıma çekmiş, üşüyen ayaklarımı birbirine dolamış, ellerimi yumruk yapıp avuçlarımı sıkmış ve yanağımı yastığa bastırmış halde buldum kendimi. "annemin karnından beri fazla yol katedememişim" diye düşünüp güldüm. Yalnızlığın bu en saf halinde bile komik bir taraf vardı. Hayat göbek bağımı hala kesmemişti ve beni umutla besliyordu.Budur beni öte kılan...
4 yorum:
gelirlerse bana da haber ver çağıracak çok şeyim var..
bizde mavi önlüğün ilk kurbanlarındandık ya.. ilkokuldan sonra girilen sınavın son kurbanları..
ahh ah..
Gelmeyecekler biliyorum,belki duyarla diye bu çaba.Bilirsin ölülerin ruhu hep etrafımızda...
Ama hani dünyada bir ilk olurda gelirlerse haber veririm...
bende istiorum.. dedem ve dükkanında geçirdiim saatleri. çukulatalar için değil, dedemin bir sözü bir bakışı onun sıcaklığı için.keşke... keşke olsalar şuan.
minique,belki duyuyordur seni,sonrasında hafifce gülümsüyordu .Bu sadece bir farazi...
En keşkesiz şey ölüm.İyikisi hiçbir zaman olamayan...
Yorum Gönder